weekverslag week 9
Door: Koen Stein
Blijf op de hoogte en volg Koen
31 Januari 2016 | China, Tianjin
Weekverslag week 9
Ni Hao Allemaal,
Deze week zoals gewend op zondag een verslag van de afgelopen week, dus kort op de verslagen van week 7 en 8. Een week met volop zaken om over te schrijven.
Op maandag eindigde voor ons de driedaagse cursus op de school van Raffy, in de ochtend kwam een scheidsrechter uit het Chinese betaald voetbal en ook actief als scheidsrechter op het toernooi om de Aziatische champions league ons een lezing geven over de spelregels en de verschillende gele en rode kaart situaties. Om nog maar eens aan te geven hoe moeilijk het duidelijk hanteren van de spelregels daadwerkelijk is voor een scheidsrechter. Het voordeel dat een scheidsrechter heeft in deze culturen is dat zijn beslissingen makkelijker en sneller worden geaccepteerd door de spelers dan in westerse culturen, waar discussie over een beslissing (bijna) vanzelfsprekend is geworden. Een prima afsluiting van 3 mooie en educatieve dagen.
Wij worden door twee leerkrachten van de school van Mick naar huis gereden, maar niet voordat wij worden overladen met snoepgoed waar Tianjin om bekend staat. Het is een soort gevlochten deegwaar dat is gefrituurd en vervolgens is besprenkeld met kleurstof snippers. Weinig tot geen smaak, maar je moet wel drie keer je handen wassen na het eten van zo’n ding, om de olie en vettigheid van je handen te wassen. Momenteel ligt op één na de hele voorraad nog lekker in mijn kast, en dat blijft hoogstwaarschijnlijk ook wel zo…
Dinsdag was een relatief normale dag. Een hele mooie dag ook, volop zon en gelijk een stuk minder koud. De ergste kou hebben wij daarmee ook gelijk gehad. Overdag is het nog altijd rond het vriespunt en in de nacht een paar graden eronder. In de ochtend met de zon op ons gezicht lopen Raffy en ik naar de sportschool, door dit mooie weer verbazen wij ons erover hoeveel wij van de stad kunnen zien met het blote oog! De SMOG is door de wind weggeblazen en de horizon is voor het eerst sinds ons verblijf hier echt helemaal blauw. Het is bijna alsof wij in een andere stad zijn belandt, met nadruk op bijna. Na de activiteit van de ochtend en de lunch op onze kamers, is het tijd voor mij om training te geven op mijn school. Het mooie weer heeft ook effect op het aantal leerlingen dat naar de training komt, 35 kinderen telt mijn klas vandaag.
In de avond worden wij uitgenodigd door onze Oezbeekse buren om samen te eten. Voor hen een mooie gelegenheid om meer en beter Engels te leren spreken, voor ons een manier om meer en beter Chinees te leren. Deze gasten studeren al ruim een jaar lang 5 dagen in de week Chinees en spreken het nagenoeg vloeiend. Een win-win situatie voor ons allen dus. Daarnaast is het telkens weer gezellig wanneer wij bij elkaar komen en praten over van alles en nog wat, dit houden we er zeker in!
De woensdag staat voor mij in het teken van een dagtrip met de kinderen van het schoolvoetbalteam, althans diegenen die mee willen en kunnen. Wij gaan met 4 leerkrachten en 12 kinderen op pad. Als eerste bezoeken wij Ancient Cultural Street, waar ik in mijn eerste week in China ook al ben geweest, dat helemaal in de ban is van het Chinese nieuwjaar. Overal zijn de kraampjes en winkeltjes gevuld met knuffels, raamstickers, vlaggen en andere rood met goude tekeningen, symbolen en teksten. Al deze verschillende versieringen worden door mensen in hun huis opgehangen om bezoekers en voorbijgangers veel geluk, voorspoed, gezondheid en rijkdom te wensen voor het nieuwe jaar. Er wordt mij het een en ander uitgelegd over de symbolen en de gebruiken rondom het Chinese nieuwjaar, om alleen al deze gebruiken te kennen en te begrijpen dien je volgens mij al een aantal maanden te studeren. Chinezen zeggen dan ook niet voor niets dat je in een gemiddeld mensenleven nooit de gehele Chinese cultuur kunt doorgronden, aangezien dit alles is gebaseerd op een zeer rijke en lange geschiedenis van het land. Maar het is wel een must dat je je leven lang probeert zoveel mogelijk te leren over de cultuur en de geschiedenis, en je eigen handelen daar op aan te passen.
Als afsluiting van ons bezoek aan deze straat mogen de kinderen allemaal een versiering uitzoeken, niet voor zichzelf maar om mijn appartement mee aan te kleden.
We gaan eerst nog met zijn allen lunchen in een mooi en luxe restaurant, allemaal ter ere van mijn aanwezigheid. Om vervolgens naar mijn appartement te gaan en de versieringen op te hangen.
Om een beeld te scheppen, mijn kamer bied ruimte voor twee bedden, een kledingkast en twee bureaus met stoelen. Genoeg voor 1 persoon dus…maar nu staan daar ineens 12 kinderen en 4 volwassenen die volop in de weer zijn met plakband en allerlei rood met goudgekleurde versieringen. Men moet bijna op en over elkaar om ergens te komen waar een versiering geplaatst dient te worden, maar het resultaat is geweldig mooi!
In de middag geen training, dus volop tijd om de versieringen te bewonderen en te showen aan mijn Nederlandse collega’s.
Voor mijn collega Mick stond vandaag in het teken van de komst van zijn vrouw en dochtertje van 4 jaar die gedurende de tijd dat Mick in China werkzaam is ook zullen gaan verblijven in China. Een zeer grote stap voor hen. Raffy en ik kopen in de middag een paar welkomstcadeaus om hen aan het begin van de avond welkom te heten in China. Een gezamenlijke maaltijd bij de KFC besluit deze dag.
Vorige keer heb ik jullie verteld over de misstanden met HPSS die wij in China, en ook de coaches die nog in Nederland zijn ondervinden. Dennis Purperhart is op eigen initiatief in de afgelopen weken op bezoek geweest bij het overgrote deel van de coaches in China en kwam ook zelf tot de conclusie dat dit niet de juiste manier van werken is geweest. Ons gevoel was juist! Dennis heeft echt hart voor dit project en is, in tegenstelling tot de andere leden van HPSS, niet enkel en alleen uit op het verdienen van geld. Hij komt dan ook in de nacht van woensdag op donderdag met een statement waarin wordt gezegd dat een aantal personen aan de kant worden geschoven. Dit zijn echter de personen waarmee wij (de coaches van HPSS) constant contact hebben gehad en zelfs onze contracten bij hebben getekend. René Meulensteen die sinds onze laatste ontmoeting in Nederland nauwelijks meer in het plaatje voorkwam maakt nu wel weer deel uit van het project. Het project wordt dan ook omgedoopt tot HPSS-RM International Football Education Academy (voorheen zonder RM van René Meulensteen). Dit komt er op neer dat onze huidige contracten ongeldig zullen zijn, aangezien daar nog namen vermeld staan van personen die momenteel geen onderdeel van HPSS meer zijn.
Er is ons gevraagd enkele dagen te wachten zodat Dennis, René en Chinese partners kunnen komen met een oplossing voor de fouten uit het verleden om ervoor te zorgen dat iedereen naar tevredenheid in China werkzaam is en blijft.
Het blijkt dus dat het overgrote deel van de coaches in China, met uitzondering van ons in Tianjin, nog niets of slechts een heel klein deel betaald heeft gekregen door HPSS. Waardoor zij genoodzaakt waren om hun eigen middelen aan te boren om rond te kunnen komen.
Afwachten dus… momenteel zitten wij nog prima en krijgen wij nog altijd betaald volgens afspraak. Dat is ons geluk op dit moment. Hopelijk kan de nieuwe samenstelling en opzet van HPSS ervoor zorgen dat dit project gaat lopen als het hoort te lopen.
Of dit gaat lukken is voor mij nog wel de vraag, het project blijft zeer ambitieus. Het vraagt naast een verandering in het lesgeven en opleiden van spelers ook een verandering van cultuur… en China is nou niet direct een land dat staat te springen om haar cultuur te veranderen voor een paar Westerlingen die voetbal heel belangrijk vinden. Zeg nooit nooit uiteraard!!
Vrijdag en Zaterdag praten wij natuurlijk veel over de nieuwe samenstelling en de mogelijke uitkomsten van deze vernieuwde opzet. Vrijdag slapen wij lekker uit, in de middag geef ik training en in de avond gaan wij met zijn allen, inclusief Ritchie (collega van Mick) naar een BBQ-restaurant.
Op Zaterdag gaan wij vroeg richting IKEA om de nodige zaken in te slaan. Ik koop een aantal opbergdoosjes voor eten e.d. want ik wil vaker zelf gaan koken. Dat Chinese voedsel is heerlijk en het smaakt allemaal prima, maar zo nu en dan heb je toch gewoon zin in aardappels, groenten en vlees. En dan niet allemaal in een pan tegelijk gebakken of gekookt met een of ander sausje en wat rijst of noodles die je met één prik van je vork in zijn geheel kunt optillen. Volgende week maar eens mee gaan beginnen. Verder kan ik bij de IKEA terecht voor knäckebröd en andere meergranen crackers voor bij het ontbijt, aangezien het brood hier totaal niet vers is en bijna massief te noemen is.
Verder valt het gelukkig wel mee in China, groenten en fruit in overvloed en spotgoedkoop. Vlees en kip ook voldoende, je moet alleen wel goed zoeken voor een mooi stuk vlees of kip.
Zaterdagavond krijg ik bericht van moeders dat er een pakketje mijn kant op komt, of ik nog zaken nodig heb? Euhm…deo en scheermesjes! Deodorant is moeilijk te vinden en kost het dubbele t.o.v. Nederland, idem voor scheermesjes. Helaas blijkt dat deo niet verstuurd kan worden…
De overige ruimte in het pakket wordt opgevuld met de fantasie van het thuisfront, iets om naar uit te kijken voor mij! Over een week of twee horen jullie van mij waarmee ik ben verrast.
Vandaag ben ik vroeg op, mede door de zonnestralen die mijn kamertje vullen. En ben ik volop in de weer om mijn Chinese paleisje weer aan kant te maken voor de komende dagen. Stoffen, wassen, dweilen en poetsen. Niets is mij te gek vandaag.
Vanavond ga ik skypen met het thuisfront, er is namelijk een babyshower voor mijn zusje georganiseerd. Daarin zit een quiz waarbij ik ook een aantal vragen mag stellen, live vanuit China. Hopelijk laat de verbinding mij niet in de steek tijdens mijn moment of fame.
Allemaal leuke dingen zo aan het eind van deze maand!
Groeten vanuit Tianjin,
Koen Stein
Ni Hao Allemaal,
Deze week zoals gewend op zondag een verslag van de afgelopen week, dus kort op de verslagen van week 7 en 8. Een week met volop zaken om over te schrijven.
Op maandag eindigde voor ons de driedaagse cursus op de school van Raffy, in de ochtend kwam een scheidsrechter uit het Chinese betaald voetbal en ook actief als scheidsrechter op het toernooi om de Aziatische champions league ons een lezing geven over de spelregels en de verschillende gele en rode kaart situaties. Om nog maar eens aan te geven hoe moeilijk het duidelijk hanteren van de spelregels daadwerkelijk is voor een scheidsrechter. Het voordeel dat een scheidsrechter heeft in deze culturen is dat zijn beslissingen makkelijker en sneller worden geaccepteerd door de spelers dan in westerse culturen, waar discussie over een beslissing (bijna) vanzelfsprekend is geworden. Een prima afsluiting van 3 mooie en educatieve dagen.
Wij worden door twee leerkrachten van de school van Mick naar huis gereden, maar niet voordat wij worden overladen met snoepgoed waar Tianjin om bekend staat. Het is een soort gevlochten deegwaar dat is gefrituurd en vervolgens is besprenkeld met kleurstof snippers. Weinig tot geen smaak, maar je moet wel drie keer je handen wassen na het eten van zo’n ding, om de olie en vettigheid van je handen te wassen. Momenteel ligt op één na de hele voorraad nog lekker in mijn kast, en dat blijft hoogstwaarschijnlijk ook wel zo…
Dinsdag was een relatief normale dag. Een hele mooie dag ook, volop zon en gelijk een stuk minder koud. De ergste kou hebben wij daarmee ook gelijk gehad. Overdag is het nog altijd rond het vriespunt en in de nacht een paar graden eronder. In de ochtend met de zon op ons gezicht lopen Raffy en ik naar de sportschool, door dit mooie weer verbazen wij ons erover hoeveel wij van de stad kunnen zien met het blote oog! De SMOG is door de wind weggeblazen en de horizon is voor het eerst sinds ons verblijf hier echt helemaal blauw. Het is bijna alsof wij in een andere stad zijn belandt, met nadruk op bijna. Na de activiteit van de ochtend en de lunch op onze kamers, is het tijd voor mij om training te geven op mijn school. Het mooie weer heeft ook effect op het aantal leerlingen dat naar de training komt, 35 kinderen telt mijn klas vandaag.
In de avond worden wij uitgenodigd door onze Oezbeekse buren om samen te eten. Voor hen een mooie gelegenheid om meer en beter Engels te leren spreken, voor ons een manier om meer en beter Chinees te leren. Deze gasten studeren al ruim een jaar lang 5 dagen in de week Chinees en spreken het nagenoeg vloeiend. Een win-win situatie voor ons allen dus. Daarnaast is het telkens weer gezellig wanneer wij bij elkaar komen en praten over van alles en nog wat, dit houden we er zeker in!
De woensdag staat voor mij in het teken van een dagtrip met de kinderen van het schoolvoetbalteam, althans diegenen die mee willen en kunnen. Wij gaan met 4 leerkrachten en 12 kinderen op pad. Als eerste bezoeken wij Ancient Cultural Street, waar ik in mijn eerste week in China ook al ben geweest, dat helemaal in de ban is van het Chinese nieuwjaar. Overal zijn de kraampjes en winkeltjes gevuld met knuffels, raamstickers, vlaggen en andere rood met goude tekeningen, symbolen en teksten. Al deze verschillende versieringen worden door mensen in hun huis opgehangen om bezoekers en voorbijgangers veel geluk, voorspoed, gezondheid en rijkdom te wensen voor het nieuwe jaar. Er wordt mij het een en ander uitgelegd over de symbolen en de gebruiken rondom het Chinese nieuwjaar, om alleen al deze gebruiken te kennen en te begrijpen dien je volgens mij al een aantal maanden te studeren. Chinezen zeggen dan ook niet voor niets dat je in een gemiddeld mensenleven nooit de gehele Chinese cultuur kunt doorgronden, aangezien dit alles is gebaseerd op een zeer rijke en lange geschiedenis van het land. Maar het is wel een must dat je je leven lang probeert zoveel mogelijk te leren over de cultuur en de geschiedenis, en je eigen handelen daar op aan te passen.
Als afsluiting van ons bezoek aan deze straat mogen de kinderen allemaal een versiering uitzoeken, niet voor zichzelf maar om mijn appartement mee aan te kleden.
We gaan eerst nog met zijn allen lunchen in een mooi en luxe restaurant, allemaal ter ere van mijn aanwezigheid. Om vervolgens naar mijn appartement te gaan en de versieringen op te hangen.
Om een beeld te scheppen, mijn kamer bied ruimte voor twee bedden, een kledingkast en twee bureaus met stoelen. Genoeg voor 1 persoon dus…maar nu staan daar ineens 12 kinderen en 4 volwassenen die volop in de weer zijn met plakband en allerlei rood met goudgekleurde versieringen. Men moet bijna op en over elkaar om ergens te komen waar een versiering geplaatst dient te worden, maar het resultaat is geweldig mooi!
In de middag geen training, dus volop tijd om de versieringen te bewonderen en te showen aan mijn Nederlandse collega’s.
Voor mijn collega Mick stond vandaag in het teken van de komst van zijn vrouw en dochtertje van 4 jaar die gedurende de tijd dat Mick in China werkzaam is ook zullen gaan verblijven in China. Een zeer grote stap voor hen. Raffy en ik kopen in de middag een paar welkomstcadeaus om hen aan het begin van de avond welkom te heten in China. Een gezamenlijke maaltijd bij de KFC besluit deze dag.
Vorige keer heb ik jullie verteld over de misstanden met HPSS die wij in China, en ook de coaches die nog in Nederland zijn ondervinden. Dennis Purperhart is op eigen initiatief in de afgelopen weken op bezoek geweest bij het overgrote deel van de coaches in China en kwam ook zelf tot de conclusie dat dit niet de juiste manier van werken is geweest. Ons gevoel was juist! Dennis heeft echt hart voor dit project en is, in tegenstelling tot de andere leden van HPSS, niet enkel en alleen uit op het verdienen van geld. Hij komt dan ook in de nacht van woensdag op donderdag met een statement waarin wordt gezegd dat een aantal personen aan de kant worden geschoven. Dit zijn echter de personen waarmee wij (de coaches van HPSS) constant contact hebben gehad en zelfs onze contracten bij hebben getekend. René Meulensteen die sinds onze laatste ontmoeting in Nederland nauwelijks meer in het plaatje voorkwam maakt nu wel weer deel uit van het project. Het project wordt dan ook omgedoopt tot HPSS-RM International Football Education Academy (voorheen zonder RM van René Meulensteen). Dit komt er op neer dat onze huidige contracten ongeldig zullen zijn, aangezien daar nog namen vermeld staan van personen die momenteel geen onderdeel van HPSS meer zijn.
Er is ons gevraagd enkele dagen te wachten zodat Dennis, René en Chinese partners kunnen komen met een oplossing voor de fouten uit het verleden om ervoor te zorgen dat iedereen naar tevredenheid in China werkzaam is en blijft.
Het blijkt dus dat het overgrote deel van de coaches in China, met uitzondering van ons in Tianjin, nog niets of slechts een heel klein deel betaald heeft gekregen door HPSS. Waardoor zij genoodzaakt waren om hun eigen middelen aan te boren om rond te kunnen komen.
Afwachten dus… momenteel zitten wij nog prima en krijgen wij nog altijd betaald volgens afspraak. Dat is ons geluk op dit moment. Hopelijk kan de nieuwe samenstelling en opzet van HPSS ervoor zorgen dat dit project gaat lopen als het hoort te lopen.
Of dit gaat lukken is voor mij nog wel de vraag, het project blijft zeer ambitieus. Het vraagt naast een verandering in het lesgeven en opleiden van spelers ook een verandering van cultuur… en China is nou niet direct een land dat staat te springen om haar cultuur te veranderen voor een paar Westerlingen die voetbal heel belangrijk vinden. Zeg nooit nooit uiteraard!!
Vrijdag en Zaterdag praten wij natuurlijk veel over de nieuwe samenstelling en de mogelijke uitkomsten van deze vernieuwde opzet. Vrijdag slapen wij lekker uit, in de middag geef ik training en in de avond gaan wij met zijn allen, inclusief Ritchie (collega van Mick) naar een BBQ-restaurant.
Op Zaterdag gaan wij vroeg richting IKEA om de nodige zaken in te slaan. Ik koop een aantal opbergdoosjes voor eten e.d. want ik wil vaker zelf gaan koken. Dat Chinese voedsel is heerlijk en het smaakt allemaal prima, maar zo nu en dan heb je toch gewoon zin in aardappels, groenten en vlees. En dan niet allemaal in een pan tegelijk gebakken of gekookt met een of ander sausje en wat rijst of noodles die je met één prik van je vork in zijn geheel kunt optillen. Volgende week maar eens mee gaan beginnen. Verder kan ik bij de IKEA terecht voor knäckebröd en andere meergranen crackers voor bij het ontbijt, aangezien het brood hier totaal niet vers is en bijna massief te noemen is.
Verder valt het gelukkig wel mee in China, groenten en fruit in overvloed en spotgoedkoop. Vlees en kip ook voldoende, je moet alleen wel goed zoeken voor een mooi stuk vlees of kip.
Zaterdagavond krijg ik bericht van moeders dat er een pakketje mijn kant op komt, of ik nog zaken nodig heb? Euhm…deo en scheermesjes! Deodorant is moeilijk te vinden en kost het dubbele t.o.v. Nederland, idem voor scheermesjes. Helaas blijkt dat deo niet verstuurd kan worden…
De overige ruimte in het pakket wordt opgevuld met de fantasie van het thuisfront, iets om naar uit te kijken voor mij! Over een week of twee horen jullie van mij waarmee ik ben verrast.
Vandaag ben ik vroeg op, mede door de zonnestralen die mijn kamertje vullen. En ben ik volop in de weer om mijn Chinese paleisje weer aan kant te maken voor de komende dagen. Stoffen, wassen, dweilen en poetsen. Niets is mij te gek vandaag.
Vanavond ga ik skypen met het thuisfront, er is namelijk een babyshower voor mijn zusje georganiseerd. Daarin zit een quiz waarbij ik ook een aantal vragen mag stellen, live vanuit China. Hopelijk laat de verbinding mij niet in de steek tijdens mijn moment of fame.
Allemaal leuke dingen zo aan het eind van deze maand!
Groeten vanuit Tianjin,
Koen Stein
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
