Mannelijkheid?!
Door: Koen Stein
Blijf op de hoogte en volg Koen
15 Februari 2016 | China, Tianjin
Reisverslag week 11
Mannelijkheid?!
Ni Hao allemaal,
Het Chinese nieuwjaar is deze week in volle gang. Hier betekent het nieuwe jaar een week vol vuurwerk, samenkomen met familie en vrienden en veel eten en drinken. Dus niet één avondje bij elkaar zitten en om 00:00 uur wat vuurwerk, nee we doen er gewoon 7 achter elkaar. Dit betekent wel dat ook alle winkels e.d. gesloten zijn deze periode. Gelukkig hebben wij voldoende ingeslagen om deze dagen door te komen, want wij wisten niet hoe lang de winkels dicht zouden zijn…
De eens zo drukke en vaak chaotische stad is deze dagen echt tot rust gekomen, overdag is er nauwelijks iemand op straat te bekennen. Alleen de knallen van vuurwerk zorgen voor een tijdelijke doorbreking van de stilte, een zeer bijzondere gewaarwording in een stad van rond de 20 miljoen mensen.
Dat deze dagen door veel Chinezen worden gebruikt om te reizen en delen van het land te bezoeken blijkt wanneer Raffy en ik in de ochtend per trein willen afreizen naar Xijian, waar het voor ons dichtstbijzijnde deel van de Chinese muur te aanschouwen is. Officieel hoort dit gebied tot het grondgebied van Tianjin, echter doen wij er wel 2,5 uur met de “gewone” trein over om hier te komen. Eenmaal in Xijian aangekomen nemen wij, samen met twee andere Chinezen, een taxi door de bergen naar de toegangspoort tot de Chinese muur.
De Huangyaguan (gele rots) Chinese muur is een deel van de Chinese muur dat gebouwd is tijdens de eerste periode van het bouwen van de Chinese muur. En deze muur typeert zich door de, je raadt het al, gele stenen waar de muur van gemaakt is. Gedurende 4 perioden is de totale Chinese muur, zoals deze nu nog steeds bestaat, tot stand gekomen. Tijdens verschillende keizerlijke regeerperioden zijn er in verschillende gebieden muren gebouwd. De oudste gedeelten stammen uit circa 800 voor christus, waar de laatste periode van de muur rond 1600 na christus dateert. Vandaag zien wij een combinatie van voornamelijk de oudste gedeelten, die overgaan in gedeelten van rond 1200 na christus. De verschillen tussen deze muren zijn duidelijk te zien. De oudste gedeelten zijn rotsblokken die gestapeld en gevoegd zijn waarbij hun natuurlijke vorm in stand is gebleven, de nieuwere gedeelten bestaan uit op maat gehouwen blokken en tegels die een veel strakker geheel vormen. Door deze manier van bouwen kon men ook meer torens en poorten bouwen die om de pakweg 100 tot 200 meter geplaatst werden.
De beklimming vanuit het dal naar hoger gelegen gedeelten van de muur en de bijbehorende torens is totaal niet eenvoudig te noemen. De treden van de trappen omhoog verschillen in hoogte en hellingspercentage, op sommige stukken heb je haast je handen nodig om een paar treden hoger steun te kunnen vinden en je vervolgens omhoog te kunnen werken. Het steilste gedeelte is meer te vergelijken met het klimmen op een ladder dan op een trap.
Een beklimming van een kleine 2,5 uur brengt ons naar de hoogste toren in de omringende bergketen waarop de muur is gebouwd. Na even op adem gekomen te zijn nemen wij voldoende tijd om het uitzicht en zicht op de verder gelegen gedeelten van de muur goed in ons op te nemen, in een woord: Fantastisch!
Volgens de Chinezen mogen mannen zich pas echt zo noemen wanneer zij een deel van de Chinese muur hebben beklommen. Iedere man die in China is geweest zonder de muur te beklimmen is in de ogen van de Chinezen niet toegetreden tot de orde van mannelijkheid. Zo blijkt ook uit verschillende mannelijke voorbijgangers die een soort van Rocky bewegingen maken wanneer zij de beklimming naar het hoogste punt hebben doorstaan. Al met al een geweldige ervaring.
De weg naar beneden duurt een stuk minder lang, maar toch nog steeds 1,5 uur. De Chinezen die met ons een taxi en de beklimming hebben gedeeld staan er op dat zij voor onze “late” lunch / “vroege” avondmaal betalen. Zij, een vader en zoon, weten ons veel te vertellen over de Chinese muur en willen graag meer te weten komen over Nederland en onze komst naar China. Na een heerlijke maaltijd en een zeer onderhoudend gezelschap met onze nieuwe Chinese vrienden moeten wij dan toch echt weer richting het station. Onze trein rijdt maar eens in de drie uur, dus om niet midden in de nacht in Tianjin aan te komen is ons er alles aan gelegen om de trein van 19:25 uur te halen. Wij spelen het gebruikelijke afdingspelletje met de taxichauffeurs, zoals echte Hollanders betaamt, om de beste en laagste prijs voor een ritje terug naar het station te krijgen. Tot nog toe telkens met succes, laag inzetten en vastberaden weglopen betekent voor ons vaak een halvering van het starttarief dat de taxichauffeur of andere verkoper ons aanvankelijk voorschotelt.
Al met al hebben wij voor ongeveer 100 yuan per persoon (€15) een retourtje met de trein, heen en weer met de taxi en toegang tot de Chinese muur een geweldige dag achter de rug. Dat wij dan ook nog eens worden uitgenodigd voor een gratis maaltijd bestempeld eens te meer ons geluk en de gastvrijheid van het overgrote deel van de Chinezen.
De overige dagen van deze vrije week is het weer behoorlijk slecht. De woensdag en de donderdag worden ontsierd door dikke partijen mist die het zicht behoorlijk beperken. De nacht van donderdag op vrijdag brengt een aardige laag sneeuw met zich mee. Het mooie en zonnige weer van het weekend zorgen er echter snel weer voor dat de witte deken snel weer verdwijnt.
Door het feit dat deze week het normale leven nog altijd in winterslaap is, zijn wij voornamelijk op onze kamers te vinden. Zodoende kunnen wij ons in alle rust voorbereiden op de komende weken wanneer alles weer langzaam op gang komt, en voor je het weet de choas weer de normaalste zaak van de wereld is.
Raffy en ik bekijken de mogelijkheden om andere delen van China te gaan bezoeken, wellicht kunnen wij in de komende weekenden wat ondernemen. Anders zullen wij moeten wachten tot andere vrije dagen totdat wij weer een bezoekje kunnen brengen aan bijvoorbeeld Shanghai of Hongkong.
Op de zondag wordt ik door een collega van school uitgenodigd om komende dinsdag (morgen) naar Ba Da Ling, deel van de Chinese muur in de buurt van Beijing, af te reizen. Zij heeft geregeld dat ik die dag geen training hoef te geven…ideaal! Dit betekent wel weer vroeg uit de veren om op tijd op het station van Tianjin te verschijnen. Maar men zegt dat dit deel van de Chinese muur nog groter en mooier is dan het gedeelte in Tianjin. Ik laat mij verrassen en ga daar morgen zelf over oordelen.
Met vriendelijke groet vanuit China,
Koen Stein
Mannelijkheid?!
Ni Hao allemaal,
Het Chinese nieuwjaar is deze week in volle gang. Hier betekent het nieuwe jaar een week vol vuurwerk, samenkomen met familie en vrienden en veel eten en drinken. Dus niet één avondje bij elkaar zitten en om 00:00 uur wat vuurwerk, nee we doen er gewoon 7 achter elkaar. Dit betekent wel dat ook alle winkels e.d. gesloten zijn deze periode. Gelukkig hebben wij voldoende ingeslagen om deze dagen door te komen, want wij wisten niet hoe lang de winkels dicht zouden zijn…
De eens zo drukke en vaak chaotische stad is deze dagen echt tot rust gekomen, overdag is er nauwelijks iemand op straat te bekennen. Alleen de knallen van vuurwerk zorgen voor een tijdelijke doorbreking van de stilte, een zeer bijzondere gewaarwording in een stad van rond de 20 miljoen mensen.
Dat deze dagen door veel Chinezen worden gebruikt om te reizen en delen van het land te bezoeken blijkt wanneer Raffy en ik in de ochtend per trein willen afreizen naar Xijian, waar het voor ons dichtstbijzijnde deel van de Chinese muur te aanschouwen is. Officieel hoort dit gebied tot het grondgebied van Tianjin, echter doen wij er wel 2,5 uur met de “gewone” trein over om hier te komen. Eenmaal in Xijian aangekomen nemen wij, samen met twee andere Chinezen, een taxi door de bergen naar de toegangspoort tot de Chinese muur.
De Huangyaguan (gele rots) Chinese muur is een deel van de Chinese muur dat gebouwd is tijdens de eerste periode van het bouwen van de Chinese muur. En deze muur typeert zich door de, je raadt het al, gele stenen waar de muur van gemaakt is. Gedurende 4 perioden is de totale Chinese muur, zoals deze nu nog steeds bestaat, tot stand gekomen. Tijdens verschillende keizerlijke regeerperioden zijn er in verschillende gebieden muren gebouwd. De oudste gedeelten stammen uit circa 800 voor christus, waar de laatste periode van de muur rond 1600 na christus dateert. Vandaag zien wij een combinatie van voornamelijk de oudste gedeelten, die overgaan in gedeelten van rond 1200 na christus. De verschillen tussen deze muren zijn duidelijk te zien. De oudste gedeelten zijn rotsblokken die gestapeld en gevoegd zijn waarbij hun natuurlijke vorm in stand is gebleven, de nieuwere gedeelten bestaan uit op maat gehouwen blokken en tegels die een veel strakker geheel vormen. Door deze manier van bouwen kon men ook meer torens en poorten bouwen die om de pakweg 100 tot 200 meter geplaatst werden.
De beklimming vanuit het dal naar hoger gelegen gedeelten van de muur en de bijbehorende torens is totaal niet eenvoudig te noemen. De treden van de trappen omhoog verschillen in hoogte en hellingspercentage, op sommige stukken heb je haast je handen nodig om een paar treden hoger steun te kunnen vinden en je vervolgens omhoog te kunnen werken. Het steilste gedeelte is meer te vergelijken met het klimmen op een ladder dan op een trap.
Een beklimming van een kleine 2,5 uur brengt ons naar de hoogste toren in de omringende bergketen waarop de muur is gebouwd. Na even op adem gekomen te zijn nemen wij voldoende tijd om het uitzicht en zicht op de verder gelegen gedeelten van de muur goed in ons op te nemen, in een woord: Fantastisch!
Volgens de Chinezen mogen mannen zich pas echt zo noemen wanneer zij een deel van de Chinese muur hebben beklommen. Iedere man die in China is geweest zonder de muur te beklimmen is in de ogen van de Chinezen niet toegetreden tot de orde van mannelijkheid. Zo blijkt ook uit verschillende mannelijke voorbijgangers die een soort van Rocky bewegingen maken wanneer zij de beklimming naar het hoogste punt hebben doorstaan. Al met al een geweldige ervaring.
De weg naar beneden duurt een stuk minder lang, maar toch nog steeds 1,5 uur. De Chinezen die met ons een taxi en de beklimming hebben gedeeld staan er op dat zij voor onze “late” lunch / “vroege” avondmaal betalen. Zij, een vader en zoon, weten ons veel te vertellen over de Chinese muur en willen graag meer te weten komen over Nederland en onze komst naar China. Na een heerlijke maaltijd en een zeer onderhoudend gezelschap met onze nieuwe Chinese vrienden moeten wij dan toch echt weer richting het station. Onze trein rijdt maar eens in de drie uur, dus om niet midden in de nacht in Tianjin aan te komen is ons er alles aan gelegen om de trein van 19:25 uur te halen. Wij spelen het gebruikelijke afdingspelletje met de taxichauffeurs, zoals echte Hollanders betaamt, om de beste en laagste prijs voor een ritje terug naar het station te krijgen. Tot nog toe telkens met succes, laag inzetten en vastberaden weglopen betekent voor ons vaak een halvering van het starttarief dat de taxichauffeur of andere verkoper ons aanvankelijk voorschotelt.
Al met al hebben wij voor ongeveer 100 yuan per persoon (€15) een retourtje met de trein, heen en weer met de taxi en toegang tot de Chinese muur een geweldige dag achter de rug. Dat wij dan ook nog eens worden uitgenodigd voor een gratis maaltijd bestempeld eens te meer ons geluk en de gastvrijheid van het overgrote deel van de Chinezen.
De overige dagen van deze vrije week is het weer behoorlijk slecht. De woensdag en de donderdag worden ontsierd door dikke partijen mist die het zicht behoorlijk beperken. De nacht van donderdag op vrijdag brengt een aardige laag sneeuw met zich mee. Het mooie en zonnige weer van het weekend zorgen er echter snel weer voor dat de witte deken snel weer verdwijnt.
Door het feit dat deze week het normale leven nog altijd in winterslaap is, zijn wij voornamelijk op onze kamers te vinden. Zodoende kunnen wij ons in alle rust voorbereiden op de komende weken wanneer alles weer langzaam op gang komt, en voor je het weet de choas weer de normaalste zaak van de wereld is.
Raffy en ik bekijken de mogelijkheden om andere delen van China te gaan bezoeken, wellicht kunnen wij in de komende weekenden wat ondernemen. Anders zullen wij moeten wachten tot andere vrije dagen totdat wij weer een bezoekje kunnen brengen aan bijvoorbeeld Shanghai of Hongkong.
Op de zondag wordt ik door een collega van school uitgenodigd om komende dinsdag (morgen) naar Ba Da Ling, deel van de Chinese muur in de buurt van Beijing, af te reizen. Zij heeft geregeld dat ik die dag geen training hoef te geven…ideaal! Dit betekent wel weer vroeg uit de veren om op tijd op het station van Tianjin te verschijnen. Maar men zegt dat dit deel van de Chinese muur nog groter en mooier is dan het gedeelte in Tianjin. Ik laat mij verrassen en ga daar morgen zelf over oordelen.
Met vriendelijke groet vanuit China,
Koen Stein
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
