Weekverslag week 16

Weekverslag week 16
Ni hao allemaal,
Bij deze een verslag van de afgelopen anderhalve week. De laatste verslagen heb ik doordeweeks geschreven/getypt, de afgelopen week ben ik doordeweeks behoorlijk druk geweest waardoor het verslag er destijds even niet in zat. De weekenden zijn gelukkig iets minder gevuld, vandaar nu het verslag. Daarnaast moet ik eerlijk toegeven dat de afgelopen week niet super enerverend te noemen was. Er zullen dan ook niet veel woorden aan vuil gemaakt worden.
De donderdag en vrijdag van een week eerder waren alles behalve mooi te noemen, de smog gooide weer eens roet in het eten. De donderdag vielen er twee lessen uit en de vrijdag betekende totaal geen lessen voor mij. Er zat dan ook niet meer in voor mij dan op mijn kantoor te wachten tot het einde van mijn werkdag, om vervolgens naar de sportschool te gaan om het luie zweet er uit te gaan werken. Dat voelt altijd lekker na een dag van het merendeel zitten en wachten.
Het weekend brengt zoals nagenoeg iedere week die wij hier hebben meegemaakt een heel ander beeld. Zaterdag en zondag zijn heerlijk zonnig en voorzien van een heerlijke temperatuur rond de 20 graden. Op zaterdag ben ik met Raffy op verkenningstocht geweest per fiets, die wij van onze Oezbeekse buren mogen lenen, om zo een groot deel van het zuiden van de stad te verkennen. Helaas valt hier niet meer te melden dan brede (5-baans) wegen en een hoop flatgebouwen en bouwplaatsen, het voetbalstadion van Teda en het bijbehorende winkelcentrum zijn dan ook het enige bijzondere van deze hele trip.
Zondag was zoals wel vaker de dag van schoonmaken, wassen, opruimen, boodschappen doen en het wekelijkse bezoekje aan de bank om een deel van mijn loon om te zetten van yuan naar euro.
Zo vliegt de tijd op deze dag zonder ook maar iets bijzonders te hebben gedaan…het moet helaas wel gebeuren.

Op maandag is het weer nog steeds geweldig en de temperatuur blijft vandaag en de rest van de week rond de 20 graden met een heerlijke zon. Vandaag is ook de dag van mijn eerste keer Engelse les op de “bevriende” basisschool in de buurt. Na het afronden van mijn sportlessen in de ochtend en het nuttigen van mijn lunch, ga ik lopend richting de andere school. Ik ben ruim op tijd en kan nog even thee drinken met de collega’s aldaar. Om 14:00 uur begint de les en komen 28 enthousiaste kinderen het lokaal binnen, vol spanning wat er gaat komen.
Vandaag leren de kinderen van mij zich voor te stellen en te vragen hoe het met iemand gaat. In tegenstelling tot andere Chinezen kunnen deze kinderen al aardig wat woorden in het Engels, zoals aangegeven door mijn assistente blijft hun uitspraak echter wel wat achter. Het moeilijkste voor Chinezen is om hun mond helemaal te openen bij het uitspreken van woorden, over het algemeen praten zij veel binnensmonds en zijn niet gewend om hun mond helemaal te openen voor het creëren van geluid. Wederom uitdaging genoeg!
Het uurtje les vliegt voorbij en ging best prima voor een eerste keer. Ik spreek nog even wat zaken door met mijn assistente, die ook graag Engels met mij praat om meer en beter Engels te kunnen spreken. Op naar volgende week.
In de avond krijg ik telefoon van Dennis Purperhart die komt met nieuws rondom het nieuwe contract en de vernieuwde voorwaarden. Voor mij betekent dit dat mijn loon er maandelijks behoorlijk op vooruit gaat (afwachten of in April dit bedrag ook daadwerkelijk wordt gestort) en ze zijn bezig om voor mijn eerste 4 maanden een financiële compensatie te regelen. Dennis geeft aan dat zij zodoende willen aantonen dat HPSS schoon schip wil en gaat maken met alle partijen die in een eerder stadium zijn benadeeld. Prima, maar mijn vertrouwen kan niet worden gekocht…gelukkig begrijpt hij dit en hoopt dat dit in de toekomst kan veranderen. Mijn reactie: zeg nooit, nooit…….
Dinsdag staat er naast de gebruikelijke sportlessen ook de wekelijkse training met het schoolvoetbalteam op het programma. Het team heeft de afgelopen weken regelmatiger wedstrijden gespeeld tegen andere teams, en dit zie je terug in de trainingen. Ik heb vanaf het begin aangegeven dat je in onderlinge training ook hard moet trainen en duels moet aangaan om beter te worden. Helaas gebeurde dit nog maar nauwelijks en bleef het een meer recreatieve sfeer dan een echt competitieve sfeer. Door een aantal keer in de praktijk een “harde” les te hebben gekregen, beginnen de meesten toch in te zien dat je op trainingen nagenoeg dezelfde mentaliteit en energie moet leveren als in wedstrijden. Voor mij en de collega trainers wordt het dan ook steeds leuker om bezig te zijn met het ontwikkelen van deze spelers…het worden al bijna echte winnaars.
De woensdag en donderdag verlopen zoals iedere week en hebben dan ook niets bijzonders te brengen naast de sportlessen en het gebruikelijke wachten tot het einde van de werkdag.
Op vrijdag hoef ik geen lessen te geven omdat de klassen uit de 4th grade die ik normaliter les geef op deze dag, in de middag atletiek lessen krijgen van de overige gymleerkrachten. Atletiek betekent in China vooral sprinten en lange afstand lopen. Er is geen bijzondere aandacht voor technische aspecten maar wel voor het maken van zoveel mogelijk meters. Beetje jammer dat al dit rennen en vliegen ten koste moet gaan van mijn lessen. Gelukkig is het geweldig weer en kan ik de hele middag, tot verbazing van veel kinderen en collega’s, heerlijk in de zon doorbrengen. Ik heb de stoel uit mijn kantoor in de zon gezet en luister wat muziek op mijn telefoon. De het wachten tot het einde van de dag wordt hierdoor niet minder saai, maar wel een stuk aangenamer.

Eerder heb ik jullie verteld over de komst van mijn tweede neefje. Mijn zusje Marieke was al sinds 18 maart uitgerekend, maar die kleine lummel wilde toch nog wel even blijven zitten. Hierdoor heeft er niemand van ons gezin de poule gewonnen m.b.t. de datum waarop hij geboren zou worden…gelukkig. Er is dan ook niets mooier dan op Zaterdag wakker worden te zien dat kleine Sam (de naam mag eindelijk genoemd worden) op 25 maart om 22.25 uur Nederlandse tijd te zijn geboren. Naast een aantal foto’s heb ik ook de eer om hem even te zien en te horen via skype. Hij ziet er zeer gezond uit met voor mij opvallende hamsterwangetjes. Dat krijg je als je een week langer blijft zitten dan verwacht…
De rest van de dag ben ik met Raffy op stap geweest om boodschappen te doen bij een supermarkt met buitenlandse goederen, een bezoekje te brengen aan de bank voor het omzetten van mijn loon en het genieten van het heerlijke weer (25 graden en een strak blauwe lucht). Met de gekochte proviand maak ik in de avond een pastamaaltijd die wij kunnen complementeren met Parmezaanse kaas! We moeten dan ook beiden wel lachen om het feit dat wij zo blij zijn met een zakje geraspte kaas uit Italië, waar je in Nederland iets meer dan €1 voor betaald. In China is kaas zeer prijzig aangezien zij zelf geen kaas produceren. Het zakje kaas dat wij kopen bevat 250 gram en kost omgerekend bijna €4….. maar het was zeker de moeite waard. Deze supermarkt ga ik zeker nog wel eens bezoeken, eerst wel even wachten op mijn loonsverhoging en het loon van mijn Engelse lessen.
In Nederland is officieel de zomertijd ingegaan, alle klokken in huis moeten weer verzet worden. Niets van dit alles in China en dat voelt prima! Geen gedoe over het feit of de klok nu een uur vooruit, of juist achteruit moet… en zeker geen Earth-Hour of ander geneuzel.
Het enige dat veranderd voor mij is het tijdsverschil met Nederland. Waar het eerst 7 uur was, is het nu 6 uur. Of toch ineens 8 uur?? Haha.
Vanavond staat er een skypegesprek gepland met mijn studiemaatje Riordan. Hij is inmiddels ook afgestudeerd en wij staan deze maand beiden in het magazine van de HAN sportstudies: Sporthart. Hij met een verhaal over zijn afstudeerstage bij transferpunt sport in Nijmegen en ik met een verhaal over mijn Chinese avontuur. Wij blijven aanwezig op deze school, zonder er fysiek aanwezig te zijn. Ze komen niet zomaar van ons af. Altijd leuk om weer even contact te hebben.
De komende week is de voorspelling wederom zeer gunstig, de hele week tussen de 20 en 25 graden.
Heerlijk om naar uit te kijken.
Een fijne paasdagen gewenst…ook dat is iets waar in China niet bij stil wordt gestaan.
Groeten vanuit China
Koen Stein