Weekverslag 26 t/m 28 Enerverende tijden in China.

Weekverslag 26 t/m28
 Enerverende tijden in China…
In de eerste plaats een korte inleiding rondom de hele situatie hier in China met HPSS en de conflicten met coaches e.d. 
Ik neem aan dat iedere lezer van deze verslagen ook inmiddels de stukken uit de telegraaf heeft gelezen of heeft gehoord wat de strekking van deze berichten zijn. HPSS heeft met meerdere Nederlandse coaches problemen op basis van afspraken die niet worden nagekomen, HPSS neemt op geheel Chinese wijze stappen tegen deze coaches die in hun ogen “lastig” zijn. Deze coaches krijgen dan ook geen of minder loon en krijgen te horen dat zij per direct of binnen afzienbare termijn zullen worden ontslagen omdat zij niet bijdragen aan het imago van HPSS. Wanneer coaches hier niet mee akkoord gaan of vragen om redenen, krijgen zij bedreigende berichten over “wettelijke stappen en mogelijke gevangenisstraffen”. Dit betreft enkel en alleen coaches die later naar China zijn gekomen. De coaches die er nu al zijn en nog altijd voor HPSS werken, hebben op maar één manier betrokkenheid met HPSS en dat is dat HPSS hun maandelijkse loon moet betalen. Tot op heden wordt dit loon bij mij en alle anderen keuring betaald en altijd rond dezelfde datum, dus geen reden tot klagen. Alle andere zaken die wij geregeld willen hebben lopen allemaal via onze scholen, die zoals al vaker genoemd overal bij kunnen en willen helpen. 
Momenteel wordt er van allerlei kanten met modder naar elkaar gegooid en constant met de vinger gewezen (geheel in lijn met de Chinese cultuur waar gezichtsverlies het ergste is wat je kan overkomen, dus je eigen fouten bekennen doet men pas op het moment dat er echt geen weg terug is). Ik heb voor mijzelf besloten om mijn contractperiode, die nog loopt t/m 31 augustus, te gaan volmaken (daar waar mogelijk). Ik vind dit een verplichting richting mijn school die hier ook niet om gevraagd heeft en mij bij alles heeft bijgestaan en veel zaken voor mij mogelijk heeft gemaakt. 

De komende maanden zullen er gesprekken plaatsvinden tussen HPSS en coaches over verlenging en de doorstart die het bedrijf gaat maken na het wegvallen van René Meulensteen als partner. Ik ga dit gesprek uiteraard wel voeren uit pure nieuwsgierigheid maar mijn besluit staat vast.
Begin September zal ik dan ook weer naar Nederland terugkeren en jullie persoonlijk kunnen spreken over deze gehele situatie en mijn overige belevenissen hier in China.
Dan nu verder met de verslaglegging zoals jullie van mij gewend zijn:
Het laatste weekverslag besloot ik met jullie te vertellen over kinderdag en de korte werkweek die dat tot gevolg had voor mij. De Donderdag en Vrijdag van die week (we praten dan over 2 en 3 juni) heb ik dan ook gewoon mijn lessen afgewerkt. Gedurende deze week kregen alle coaches die voor HPSS werken de vraag of zij naar Shenzhen (regio Hong Kong) konden komen voor twee á drie weken voor wat werkzaamheden op scholen en als klap op de vuurpijl het grote HPSS voetbalevenement met René Meulensteen, die vanuit Nederland naar China zou komen. Na wat heen en weer gecommuniceerd te hebben tussen mijn school en mensen op kantoor in Shenzhen kreeg ik op woensdagavond de bevestiging dat ik naar Shenzhen mocht gaan. Heerlijk 3 weken naar het zuiden, de mogelijkheid om Hong Kong te bezoeken, het kantoor van HPSS te zien en her en der wat training te geven. En dat alles ook nog eens op kosten van de baas. Zo slecht is het leven hier nog helemaal niet bedacht ik mij destijds…
Toen collega Mick hoorde dat ik naar Shenzhen ging leek het hem wel leuk om samen dit snoepreisje te gaan beleven, zo gezegd zo gedaan. Ook Mick kreeg toestemming en zo kwam het dat wij op Zondagmiddag (5 juni) in het vliegtuig naar Shenzhen zaten.
Eenmaal in Shenzhen aangekomen, weliswaar met wat vertraging door slecht weer, werden wij hartelijk welkom geheten door twee mensen van kantoor. Zij brachten ons naar ons hotel en vertelden ons hoe laat wij de volgende dag op kantoor dienden te zijn.
Voor alles werd gezorgd en betaald, taxi, eten en drinken, wassen van onze kleding etc. etc. zolang we maar bonnetjes hadden om te declareren. 
De eerste twee weken werkten Mick en ik samen met onze Belgische collega Sam, hij verbleef ook in het hetzelfde hotel, op een High School in de directe omgeving van het HPSS kantoor. Het was de bedoeling dat wij hier met zijn drieën aan 120 kinderen tegelijk les gingen geven, met de bedoeling om meer kinderen naar het grote René Meulensteen evenement te krijgen. Maar zo bleek later ook om een contract met deze school eruit te slepen zodat HPSS in het nieuwe schooljaar meerdere voetbalcoaches naar deze school zou kunnen gaan sturen. 
De laatste week in aanloop naar het evenement, dat op 25 en 26 juni zou plaatsvinden, gingen wij ook naar een aantal bassischolen om lessen te geven ter promotie van het evenement, flyers uit te delen en zoveel mogelijk klassen langs te gaan om te vertellen waarom iedereen naar het evenement moet komen. Zelfs de dag voordat de Telegraaf in Nederland kwam met de berichten dat René niet naar China zou komen (woensdag 22 juni) heb ik nog flyers uitgedeeld waar zijn foto op stond met de vraag: Word jij de nieuwe Cristiano Ronaldo?? (uiteraard in het Chinees).
Alles en iedereen was in rep en roer, op donderdag kwam ik na afloop van mijn werk op de school op kantoor en daar was de paniek echt toegeslagen. René zou komen met een opzet voor de hele dag en dit bespreken met de coaches en staf van HPSS, nu hij niet meer kwam kon dit plan niet meer uitgevoerd worden. Er moest dus binnen 3 uur een geheel nieuw plan gemaakt worden voor het hele evenement (want van draaiboeken heeft men hier nog nooit gehoord). 
Er kwam al snel een bericht op de site van HPSS dat René Meulensteen niet kon komen omdat hij ziek is en geblesseerd zou zijn aan zij knie…
Het andere probleem was het aantal aanmeldingen, in de week voor het evenement waren er slechts 400 kinderen waar HPSS per dag 800 kinderen wilde hebben had men er nu voor twee dagen slechts 400. Het evenement werd i.p.v. twee dagen van 8 tot 19 uur een evenement enkel op de zaterdag en van 15 tot 19 uur. Kinderen moesten worden bereikt met deze berichtgeving en de aanmeldingen liepen terug door het feit dat kinderen die gepland stonden voor de Zondag niet konden komen op de Zaterdag. Dus bleven er nog rond de 300 kinderen in totaal over.
De negatieve berichten vanuit Nederland en de komst van coaches naar Shenzhen met allerlei vragen heeft HPSS doen besluiten om geen inschrijfgeld te vragen aan de kinderen en het evenement gratis te laten zijn. Naar hun zeggen was dit om de kinderen, ouders en coaches te laten zien dat HPSS een goed bedrijf is waar men op kan vertrouwen en dat zijn zaakjes goed voor elkaar heeft… het evenement was van zeer lage kwaliteit en maar goed dat het gratis was voor de deelnemers. Alle coaches zijn alleen maar bezig geweest met zoveel mogelijk plezier brengen voor de kinderen en meegekomen ouders.
Dat dit evenement enkel en alleen op de zaterdag was betekende dus wel voor de coaches dat de zondag een vrije dag bracht en er dus voldoende tijd was voor wat quality time met elkaar. Alles kon en mocht bij HPSS. Vrijdagmiddag en avond gingen wij als opening van het weekend naar het strand met alle coaches en staf van HPSS. Alles werd betaald, van eten en drinken tot zwembroeken en luchtbedden. We hoefden maar te wijzen en het werd geregeld. En iedereen nam het er dan ook van, aangezien een ieder van ons zich wel bewust was van het feit dat eind augustus het Chinese avontuur zo goed als zeker afgelopen zou zijn. 

Ook op de zaterdag voor, tijdens en na afloop van het evenement werd alles voor ons geregeld en betaald. Na het avondeten gingen wij met alle coaches op stap om tot in de vroege ochtend club Viva in Shenzhen onveilig te maken. Om een indruk te geven van die avond: Geen enkele vrouw op de dansvloer bleef vrij van de nodige Hollandse aandacht. Al met al een geweldige avond, dat voelde een ieder van ons eens te meer bij het opstaan de volgende ochtend. 
Aan het eind van de middag op de zondag was het tijd voor Mick en mij om na drie weken Shenzhen weer richting Tianjin te vliegen. HPSS had voor ons naast de tickets ook nog maar even toegang tot de highclass lounge geregeld waar wij konden ontspannen voordat wij moesten boarden. 
Heerlijk om weer terug te zijn op vertrouwde bodem, het voelt toch echt een beetje als thuiskomen.
Deze komende week (vanaf 27 juni) zijn er examens op mijn school en hoef ik dan ook geen les te geven en zelfs niet aanwezig te zijn op school. Dus voldoende tijd voor mij om uit te rusten, alle kleding weer te wassen, de nodige boodschappen in huis te halen e.d.
Maar zeker ook tijd om met andere coaches te praten en te horen wat er allemaal nog naar buiten gebracht gaat worden rondom HPSS, want dit is nog maar het begin. Deze week komt er waarschijnlijk een veel groter en gedetailleerder stuk in Trouw over allerhande zaken en ervaringen van coaches, berichten van Chinese overheid en stukken over contracten in Nederland en China. Ik wacht in spanning af wat dit gaat brengen en hoe men er in China op gaat reageren.
Voor zover mijn verslaglegging van een langere periode, vanaf nu ga ik weer wekelijks mijn verhaal aan jullie doen. En het aftellen is begonnen, pakweg 10 weekverslagen zullen er nog volgen na deze en dan heb ik geen verslagen meer nodig om jullie te kunnen voorzien van nieuws over mijn bevindingen/avonturen.
Tot die tijd zullen jullie het hiermee moeten doen…
Met vriendelijke groet vanuit China,
Koen Stein