Duidelijkheid?!

Duidelijkheid?!
Ni Hao Allemaal,
Laat ik als eerste zeggen dat deze week als een doorsnee week gezien kan worden, een waarvan er nog velen zullen volgen. Dus zonder al te veel noemenswaardige zaken.
De berichten dat er in Beijing i.v.m. de hoeveelheid smog boven de stad wederom code rood was ingesteld, wat betekent dat scholen gesloten blijven en zaken als bouwwerkzaamheden stilliggen, bereiken ook ons. Echter de weergoden zijn ons deze gehele week gunstig gezind. Volop zon, een lichte wind en temperaturen rond de 3 á 4 graden overdag. Dus geen kerstmis in korte broek zoals in Nederland!
Voor het eerst heb ik training gegeven aan het schoolvoetbalteam, dat iedere dinsdagmiddag 1,5 uur traint bij het hoofdgebouw van mijn school. Een hele verademing aangezien deze spelers allemaal met een bal overweg kunnen, hier kan dan ook echt gewerkt worden aan het verbeteren/vergroten van de voetbalvaardigheid. Ik heb toch zeker 2 of 3 spelertjes gezien met potentie, spelers waar dit project voor in het leven is geroepen, spelers die kunnen uitgroeien tot spelers die het HPSS-DNA (zoals ons telkens wordt verteld) hebben.
De rest van de week draai ik mijn lessen zoals elke andere en ben ik voornamelijk bezig met oefeningen die het balgevoel van de jongens en meisjes verbeteren. En niet te vergeten ben ik nog altijd bezig met het duidelijk maken dat het aanraken van de bal met je handen, omdat hij bijv. te ver van je voeten rolt, niet is toegestaan bij voetbal!
Op de woensdag kwam de principal, zoals elke dag, poolshoogte nemen en wat foto’s maken van mijn training en andere sportactiviteiten op de school. Daarnaast maakte hij mij duidelijk dat er komende week een interview met een schoolkrant of iets dergelijks met mij gepland staat. De verslaggever van deze krant komt met een fotograaf mijn training bijwonen om naderhand een kort interview te houden over de manier van werken, de doelen van het project en de doelen voor het voetbal op mijn school.
Hij vroeg daarbij of het mogelijk was dat ik enkele spelvormen zou kunnen geven die dag, zodat men kan zien dat voetbal leuk is om te doen! Waarop ik, wellicht iets te snel, antwoordde dat voetbal pas leuk wordt wanneer je het ook maar een beetje beter kan dan de kinderen momenteel doen. Gelukkig snapte hij mijn gevoel, maar toch. What ever you say, jij bent de baas…
Dus mijn voorbereiding voor komende week staat vol met een combinatie van balgevoel oefeningen en een aantal spelvormen (zo blijft iedereen tevreden).
Onze planning was om zaterdag naar Beijing te gaan en wat van die stad te gaan zien, je zult begrijpen dat wij vanwege de smog niet zijn gegaan. Wel jammer, ben erg benieuwd. Maar sightseeën waarbij je de gebouwen niet tot nauwelijks kan zien lijkt mij nou ook niet bepaald aantrekkelijk. En onze gezondheid is ons uiteraard ook het nodige waard.
Beijing is voor ons 30 minuten met de hoge snelheidstrein, en dan staan wij midden in hartje Beijing. Dus in een weekend met wat beter weer in Beijing zullen wij deze stad zeker gaan aan doen.

Gisterenmiddag hebben Mick en ik wederom meegedaan met Loawai United, het was het laatste potje van de competitie. Uiteindelijk hebben wij de wedstrijd met 7-5 gewonnen en hebben geen moment achter gestaan. Mijn rol als linksback was redelijk tot goed te noemen, met 2 assist op onze topper Guan had ik ook nog enig aandeel in onze overwinning. Mick werd in de rust gewisseld door onze gelegenheidsspeler/coach die naar de mening van anderen beter zichzelf had kunnen wisselen. De laatste 10 minuten mocht Mick dan toch nog even meedoen.
Onze Nederlandse contactpersoon bij Loawai United, Eelco, is enkele weken naar Nederland om wat zaken te doen en om kerst te vieren met zijn familie. Hierdoor moeten wij zelfstandig reizen naar en van het veld weer naar huis. Een hele opgave…
Heen kunnen wij redelijk dichtbij komen met de metro, om de laatste 2km per taxi te overbruggen. Terug bleek een heel stuk lastiger, zorg maar eens dat je A: een taxi krijgt, B: dat je de taxichauffeur duidelijk maakt waar je heen wil en C: dat je zorgt dat die vent de meter aanzet zodat je een eerlijke prijs krijgt voor je rit. Na ruim 30 minuten langs de kant van de weg te hebben gestaan om verschillende taxi’s aan te houden en deze stappen te doorlopen, om er uiteindelijk eentje te vinden die ons begreep en ons naar de plek van bestemming bracht. Een ritje van ongeveer 8km naar onze universiteit kost rond de 25 yuan, omgerekend €3,50, waarbij locals zeggen dat wij waarschijnlijk nog teveel hebben betaald.
Kerst wordt in China niet gevierd zoals in Westerse streken, het zijn dan ook geen vrije dagen zoals bij ons. Her en der is wat kerstversiering te bekennen, en een enkele straat met voornamelijk westerse ketens zijn voorzien van lampjes en sterren. Niet echt de sfeer zoals wij die rond deze tijd gewend zijn. Op de scholen wordt komende vrijdag dan ook gewoon gewerkt, wij als foreign experts die wel het kerstfeest vieren zijn dan ook de enigen die vrij zijn die dag.
Met oud en nieuw zullen wij daarentegen wel moeten werken, aangezien het Chinese nieuwjaar later valt dan het onze. Over dat Chinese nieuwjaar gesproken… van 21 januari tot 22 februari ligt heel China nagenoeg stil, dit is dan ook de enige echte vakantie die
Chinezen kennen. Men gebruikt deze tijd om vanuit de stad waar men woont en werkt af te reizen naar familie buiten de steden. Met een soort van zwarte zaterdag tafereel als gevolg op het moment dat iedereen in China tegelijk nieuwjaar gaat vieren en een maand vakantie heeft. Dus eind januari en nagenoeg de hele maand februari zijn de scholen ook gesloten en zijn wij dus ook vrij. Momenteel hebben wij nog geen concrete plannen voor deze periode, maar die zullen er zeker gaan komen.
Gisteravond, middag in Nederland, vierde mijn gezin een vervroegd kerstfeest. Dit waarschijnlijk i.v.m. de wisselende diensten van de verschillende leden van ons gezin. Hierdoor was iedereen bij elkaar om te kunnen skypen met mij. Altijd leuk om iedereen weer even te zien en te horen. Ook mijn kleine neefje Bram die net wakker was en wel begreep dat ik het was maar niet snapte waarom ik niet uit die vervelende I-PAD tevoorschijn kwam. Verder bereikte mij op die manier de naam van het volgende neefje dat op komst is. Mijn zusje is namelijk in maart uitgerekend.
Als laatste wil ik jullie nog meedelen dat er nogal wat onduidelijkheid bij ons heerst over de verhoudingen tussen (naar wij dachten) onze werkgever HPSS en de scholen waar wij werkzaam zijn. Afgelopen week waren er twee mensen van HPSS bij ons op bezoek om te kijken hoe het ons vergaat en in hoeverre wordt voldaan aan onze verwachtingen. Wij hebben niets te klagen, de scholen gaan diep door het stof voor ons om alles te regelen en zo vlekkeloos mogelijk te laten verlopen. Maar daar ligt ook gelijk de crux… De scholen betalen tot nog toe alles, onze huisvesting, onze onkosten en ons salaris, waardoor wij ons afvragen welke rol HPSS nu eigenlijk bekleed. HPSS is tenslotte de partij die het geld dat vanuit de overheid beschikbaar is gesteld ontvangt.
Onze scholen zijn dan ook niet bekend met HPSS en menen te weten dat wij gewoon bij hun onder contract staan?! Dit gaan wij binnenkort aan de Nederlandse vertegenwoordigers van HPSS voorleggen, aangezien zij ons in Nederland beloftes hebben gemaakt die nog niet helemaal zijn nagekomen. Dit zijn overigens beloften waar onze scholen geen weet van hebben.
Een deel is ons duidelijk geworden, maar dat roept ook weer vragen op…
Dit houdt ons in ieder geval scherp en bezig, ik kan mijn korte verblijf in China dan ook alles behalve saai noemen.
Deze week is dus een korte voor mij, aangezien ik vrijdag niet naar school hoef. Daarnaast werd ik gisterenavond bericht door mijn principal dat door de smog de buitenactiviteiten voor vandaag allemaal zijn afgelast. Ik hoef dan ook niet naar school te komen. Dus maximaal 3 dagen werk voor mij deze week. Waarover ik jullie volgende week wederom ga berichten.
Met vriendelijke groet uit Tianjin,
Koen