De laatste "gewone week"

Weekverslag 6 China
De laatste “gewone” week
Ni hao allemaal,
De afgelopen week was de laatste week voordat de kinderen op mijn school zich op gaan maken voor het Chinese nieuwjaar. Wat voor hen betekent dat zij eerst nog een tentamenweek moeten doorstaan voordat zij definitief een week of 6 vrij zullen zijn van school.
In het weekend was er toch weer sprake van een hoog gehalte aan fijnstof in de lucht waardoor onze laatste wedstrijd met Loawai United is uitgesteld tot een week later.
Gelukkig zijn de voorspellingen voor doordeweeks wat gunstiger, en zo blijkt op maandag. De nachten zijn helder en daarmee ook gelijk een stuk kouder (rond de -10), maar wel een voorteken voor een mooie heldere dag. Het waait licht en hiermee blijft de smog niet hangen en kan er dus volop les gegeven worden.
Bij al mijn lessen blijkt hoe groot de druk op de kinderen is qua presteren op school, als zij naar buiten mogen lijken het wel dieren uit de dierentuin die uit hun winterverblijf zijn losgelaten. Ze gaan als een dolle tekeer en zijn minder geconcentreerd bezig met de lessen dan voorheen. Alle kinderen, zelfs die van 6 jaar oud, hebben volgende week de hele week toetsen. En daar wordt voldoende nadruk op gelegd door ouders en leerkrachten. Sommige van mijn klassen gaan deze week dan ook niet door omdat leerkrachten bepalen dat de kinderen die 40 minuten beter kunnen besteden aan leren en studeren.
Wanneer ik met hen in gesprek ga om duidelijk te maken dat juist dat beetje beweging en buitenlucht goed is voor het gehele leerproces. En dat zij makkelijker zullen leren wanneer zij regelmatig even een andere bezigheid doen dan alleen maar lezen, schrijven en leren, dan snapt men mij niet of is in ieder geval niet overtuigd van mijn standpunt.
Gelukkig blijft dit beperkt tot enkele lessen deze week…
Ook de training van het schoolvoetbalteam heeft te lijden onder het belang van de schoolprestaties, ik heb ongeveer de helft van de normale groep. En het zijn voornamelijk de jongere kinderen uit deze groep die wel aanwezig zijn.
Op de woensdag krijg ik een briefje van de principal onder mijn neus gedrukt waar in gebrekkig Engels een aantal punten staat dat men wil dat wij gaan presenteren voor de PE teachers van onze scholen en wat leden van het management van onze scholen. Zij vragen om een plan voor het opleiden en borgen van voetbaltraining in hun school curriculum en onze ideeën over het begeleiden van getalenteerde spelers die op de scholen aanwezig zijn. Een mooie gelegenheid voor ons om tijdens een driedaagse cursus (dat is wat men wil) deze punten, maar zeker ook onze plannen m.b.t. het naschoolse voetbal te kunnen presenteren en de mensen op onze scholen hiervoor warm te maken. Naast dit alles is er ook een kleine prestigestrijd losgebarsten onder de trainers die al in China zijn… gezien de berichten die wij ontvangen op de gezamenlijke app blijkt fat iedereen problemen ondervindt aan het implementeren van de plannen zoals HPSS (onze werkgever) deze graag zou willen ontplooien in China. Welke groep met trainers als eerste komt met een mooi plan, dat ook effect heeft en zaken teweegbrengt op de scholen, die groep is spekkoper. Dat opent zeker deuren voor verdere stappen en mogelijke bonusstructuren waar ons in Nederland het een en ander over verteld is. Wij gaan hier met zijn drieën uiteraard volle bak aan werken om een mooi, goed en werkend plan te kunnen overleggen met onze Chinese en Nederlandse werkgevers.
Men wil dat wij dit plan over twee weken gaan presenteren, dus de komende weken zullen wij voldoende tijd gaan besteden aan het bedenken, uitschrijven en uiteindelijk presenteren van ons plan. Wish us luck!!
De donderdag en de vrijdag zijn wat mager qua lessen door eerder genoemde redenen. Dit geeft wel tijd om wat na te denken over het plan en de opzet ervan. Ideeën volop!
Op vrijdag krijg ik ook het programma voor de komende weken (chinees nieuwjaar). In tegenstelling tot onze eerdere opvattingen over deze periode blijkt dat er volop zaken te doen zijn voor ons.
Komende week ben ik i.v.m. de toetsweek op school volledig vrij, wat mogelijkheden biedt voor het uitwerken van het plan, wat sporten op de sportschool en wellicht een tripje naar Beijing. In de weken daarna wordt er door het schoolvoetbalteam volop getraind, en ik ben dan op de doordeweekse dagen dan ook iedere dag van 14:00 tot 15:30 uur bezig met het geven van training aan deze kinderen. Tussendoor zijn er nog enkele besprekingen met de staf van de school en de driedaagse cursus waarbij ons plan zullen presenteren.
In het begin van februari heb ik 10 dagen vrij, dus wederom mogelijkheid om wat van het land te zien. Om vervolgens vanaf 21 februari wederom volop aan de slag te gaan op de school.
Chinees nieuwjaar is voor nagenoeg iedereen in China een soort van vakantieperiode om vrij te zijn en familie in verre delen van het land te gaan bezoeken. Eerst dachten wij dat dit vergeleken kan worden met de zomervakantie periode in Nederland… maar niets is minder waar. Ook in de zomer liggen de scholen ruim 6 weken stil. Wat voor ons betekent dat er niet al te veel maanden voor ons overblijven om zaken te realiseren op de scholen. Wanneer wij eind februari weer beginnen met lesgeven op de scholen, dan zijn wij al nagenoeg halverwege onze gegunde tijd op de scholen.
Kortom: heel veel te doen in zeer weinig tijd.
Ondanks alle goede ideeën, de nodige energie en de overtuigingskracht die wij bezitten, zijn er toch ook wel een aantal grote zaken die ons zullen belemmeren:
Presteren op school gaat boven alles, kinderen zitten van 7:30 tot 16:30 uur op school en moeten buiten schooltijd nog bergen huiswerk maken. Leerkrachten en ouders zullen hierdoor hun kinderen op momenten buiten schooltijd niet tot nauwelijks naar after-school voetbal laten gaan om 1,5 uur te gaan trainen met ons. Daarnaast is er ook nog een financieel plaatje dat meespeelt, onze scholen staan goed aangeschreven en dit kost ouders dan ook meer om hun kinderen naar deze scholen te laten gaan. Waardoor er dus een kleine kans is dat die ouders ook nog (over) geld hebben voor een voetbalschool die de schoolprestaties van hun nadelig kan beïnvloeden en hen ook nog extra geld kost. Als laatste vorm het een probleem dat er buiten de scholen om totaal geen structuur in China is voor voetbal zoals wij dat bijvoorbeeld kennen in Nederland of zoals in Amerika op scholen georganiseerd is. Er zijn geen clubs of verenigingen waar kinderen terecht kunnen voor voetbal of andere sporten (zelfs basketbal en tennis hebben geen organisaties in dit soort vormen), waardoor deze hele structuur dan ook niet onderdeel is van de maatschappij en de cultuur van de Chinezen.
Het zijn voornamelijk ouderen die in georganiseerd verband sporten en samenkomen om te gaan bewegen, zoals hardlopen, Tai-Chi en andere lichaamsoefeningen, in parken of op sportvelden.
Al met al zaken waar wij binnen 10 tot 12 maanden niet zomaar een verandering zullen gaan brengen, hierbij hebben wij dus voldoende bijstand van de beleidsmakers op de scholen, in deze stad en uiteraard de ouders van de kinderen voor nodig. Dat men veelal vasthoudt aan bestaande gewoonten en niet staan te springen om nieuwe (en al helemaal geen westerse) ideeën/invloeden toe te laten in hun dagelijks leven, en de grote inspanning die nodig is om bijvoorbeeld kinderen vrijer te laten bewegen tijdens een gymles zijn allemaal zaken die er voor ons op duiden dat het project waar wij aan verbonden zijn een lange adem moet hebben om daadwerkelijk een verschil te gaan maken.
Maar wij/ik laten het er niet bij zitten en gaan voor de volle 100% aan de slag om de eerste HPSS groep die enige mate van verandering en succes weet te boeken op het gebied van voetbaltraining tijdens en na schooltijd op onze scholen in Tianjin.
Vanuit Tianjin allemaal een geweldig Chinees Nieuwjaar gewenst,
tot volgende week
Koen Stein